Co robią normalni ludzie w Sylwestra? A skąd ja mam wiedzieć co robią normalni ludzie w Sylwestra. Wiem jedynie co robią takie nawiedzone egzemplarze jak ja. Otóż jadą przez całe miasto, aby sfotografować jakiś pomnik co go nawet lokalni mieszkańcy nie za bardzo potrafią nazwać i cokolwiek o nim powiedzieć. Przed Państwem dawny pomnik poległych w I Wojnie Światowej w Leśnicy.
Spis treści:
Wrocław to mozaika przeróżnych osiedli i dzielnic. Jedno z takich miejsc jest o tyle ciekawe, że do 1928 roku stanowiło osobny organizm miejski. Mowa tu o położonej nad brzegami Bystrzycy, i oddalonej o około 10 kilometrów od centrum Wrocławia, Leśnicy. Jej kilkusetletnia historia jest przebogata w różne wydarzenia i warto ją zdecydowanie, na początku dla uporządkowania wiedzy, przytoczyć.
Krótka Historia Leśnicy
Początki Leśnicy sięgają XII wieku i niemal od zarania były ściśle związane z obecnym tam zamkiem. Nazwa pochodzi od potoku Leśnej, który wpadał do Bystrzycy. W dokumentach średniowiecznych pojawiają się takie formy jak Lesznitz bądź Leschnitz. Z biegiem wieków nazwa zmieniała się (Lesna, Lesnicz, Leszno) przybierając przed wojną finalną postać Deutsch Lissa (dla odróżnienia od Polnisch Lissa czyli Leszna).
Pierwszy raz w źródłach Leśnica pojawia się w 1201 roku kiedy to właśnie tam (w zamku/grodzie) zmarł Xiążę Śląska Bolesław I Wysoki. W 1289 Leśnica otrzymuje prawa miejskie. W kolejnych wiekach miasteczko wraz z zamkiem rozbudowuje się. Katastrofa przyszła w 1633 roku kiedy to wojska szwedzkie kompletnie zniszczyły i wyludniły Leśnicę, która w wyniku tego wyglądała jak wieś (bez obrazy dla mieszkańców wsi). Dopełnieniem dzieła upadku była utrata praw miejskich w XVIII wieku.
Odbudowie i podniesieniu się z ruin pomógł w późniejszym czasie zakon Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą, który stał się właścicielem tych dóbr. W 1844 roku Leśnica otrzymała połączenie kolejowe z Wrocławiem co przyczyniło się do gwałtownej rozbudowy i rozrostu (liczba mieszkańców uległa niemal 10krotnemu powiększeniu).
Tak jak to zostało już wcześniej wspomniane rok 1928 przyniósł przyłączenie Leśnicy do Wrocławia. Urząd burmistrza został zlikwidowany. W czasie II Wojny Światowej działał na terenie Leśnicy podobóz obozu koncentracyjnego Gross Rosen. Walki o Wrocław szczęśliwie oszczędziły Leśnicę i większość zabytkowej zabudowy możemy podziwiać do dzisiaj (a uwierzcie na słowo, że jest na co popatrzeć).
Opis Pomnika Poległych w I Wojnie Światowej w Leśnicy
Znajdziemy go niedaleko Dworca Kolejowego PKP w Leśnicy u zbiegu ulic Rubczaka i Trzmielowickiej. Obiekt ten jest o tyle ciekawy, że tak naprawdę to są dwa pomniki! Pierwszy w postaci obelisku powstał pod koniec XIX wieku i upamiętnia zwycięstwa Królestwa Prus w wojnach z Danią (1864 rok), Austrią (1866 rok) i Francją (lata 1870-1871). Daty oraz inskrypcja, które znajdują się na cokole obelisku, zostały skute po II Wojnie Światowej przez przybyłych na ten teren nowych mieszkańców. Nie zachował się także krzyż żelazny, który wieńczył pomnik.
W tej formie pomnik funkcjonował aż do zakończenia Wielkiej Wojny. Po jej zakończeniu dobudowano do obelisku półkolisty mur. Na jego powierzchni znajdowały się tablice z imionami i nazwiskami poległych mieszkańców Leśnicy w I Wojnie Światowej. Trzeba dodać, że nie była to odosobniona sytuacja. Na wielu pomnikach wojennych, które istniały przed Wielką Wojną dodawano nowe elementy w celu upamiętnienia poległych.
Okres powojenny
Po II Wojnie Światowej z centralnie położonego obelisku skuto napisy, pomnik odarto z symboliki niemieckiej a imiona i nazwiska na półkolistym murze zatynkowano. Nadano mu nowych patronów i od tej pory obiekt funkcjonował pod nową nazwą „Pomnik Trudu Kolejarzy Pionierów” i opiekowali się nim pracownicy PKP. W ten sposób zyskał on nowy charakter, podobnie jak wcześniej opisywany pomnik wojenny w Nowym Dworze.
W chwili obecnej pomnik przeszedł renowację . Oczyszczono obiekt z zanieczyszczeń i odmalowano. Umieszczona na nim tablica zawiera napis: „Mieszkańcom Leśnicy poległym podczas I Wojny Światowej” i tak powszechnie jest on teraz nazywany. Obszar zielony wokół pomnika jest raczej zaniedbany. Nie sprawia to wrażenia zadbanego obszaru. Umieszczenie śmietnika to miły acz raczej nie związany z tym stricte gest.
Burzliwe dzieje Leśnicy odbiły się w swoisty sposób na omawianym pomniku. Zachowany jest on w dobrej formie. Prosi się jednak o pełne odrestaurowanie. Chodzi o zerwanie tynków i odsłonięcie imion oraz nazwisk mieszkańców Leśnicy poległych na frontach I Wojny Światowej. Niech współcześni zobaczą czym jest wojna i z jakim cierpieniem jest nieodłącznie związana. Skute napisy niech pozostaną jako pamiątka historyczna okresu powojennego.
Widoczne spod tynku pomalowane czerwoną farbą oryginalne imiona i nazwiska poległych w I Wojnie Światowej mieszkańców Leśnicy
Chciałem przeprosić za marną jakość niektórych zdjęć, ale tak to jest jak się robi fotografie tosterem. Mam nadzieję, że wkrótce dorobię się aparatu z prawdziwego zdarzenia i podmienię te już wrzucone grafiki na lepsze.
Słowa kluczowe opisujące artykuł: pomnik wojenny w Leśnicy, pomnik poległych w Leśnicy, pomnik w Leśnicy, pomnik poległych w I Wojnie Światowej w Leśnicy, historia Leśnicy
Dodaj komentarz